உலகிற்கு வாசமில்லை

எத்தனைதான் தவிர்க்க நினைத்தாலும்
அந்த மூன்று நாட்களின் தீட்டு நெடி
என்னைச் சுற்றிலும் சங்கடத்துடன்

கடந்து செல்கையில்
எவ்வளவு தான் மூக்கைப் பொத்தினாலும்
தள்ளிக்கொண்டு உள்நுழையும்
ஒயின் கடையின் புளிச்ச நாற்றம்

நீண்ட தொலைவு பயணித்து உள்நுழைந்து
அம்மாவைக் கட்டித் தழுவுகையில்
பரவும் அவளின் பிரத்தியேகமான
வியர்வையும் சமையலும் கலந்த வாசனை

மூக்கின் சம்பாஷணைகளைக்
கூர்ந்திருக்கும் நேரத்தில்
நினைவில் எழுந்தது
மூக்கறுந்த சூர்ப்பனகையின்
வாசமில்லா உலகம்